Hyla arborea - Rzekotka drzewna

Jest do bardzo charakterystyczna Rzekotka europejska nie można jej pomylić z innym gatunkami europejskimi. Jest spokrewniona z rzekotka śródziemnomorską. Różni się od niej czarnymi pasami biegnącymi wzdłuż boków ciała, które tworzą dobrze widoczną zatokę biodrowa tkwiącego w bezruchu płaza. Zwykle ich ubarwienie jest intensywnie zielone jednak odcień może się zmieniać. Często rzekotki dostosowują się do koloru podłoża. Występują również osobniki które są stale brązowe, oliwkowe a nawet czarniawe czy niebieskie. Młode osobniki często wspinają się na wyższe partie roślin dzięki czemu cechują się opalizującą jasno zieloną barwą o złotawym połysku. Skóra żekotki jest gładka na grzbiecie i lekko chropowata na brzuchu.
Długość ciała osiąga rozmiary od 5 cm (samce) do nawet 6.5 (samice). Przeciętna masa samców waha się od 8 do 9 gramów a samice waża blisko 11 a nawet wyjątkowo ich waga osiąga 15 gramów.
Znacznie łatwiej rozpoznać samca ponieważ posiada pojedynczy rezentor, który dobrze widać gdy rzekotka go nadyma. Po złożeniu tworzy rozległą fałę. Samica natomiast ma gładkie podgardle. W okresie godowym pojawiają się dobrze widoczne małe modzele godowe. Samce zaczynają rechotać na wiosnę i wydają dźwięki nadal w ciągu lata. Rechoczą przeważnie wieczorem, aż do późnych godzin nocnych.

Występowanie
Obszar występowania rzekotek drzewnych obejmuje zachodnią i środkową Europę oraz cześć Europy wschodniej. Obszar rozciąga się przez Portugalie, Hiszpanie, większą cześć Francji, kraje nadbałtycke zachodnia cześć Rosji. Występuje również w całych Włoszech oraz na niektórych wyspach Morza śródziemnego. W Polsce dość pospolita lecz objęta ochroną gatunkową.

Biotop
W obrębie całego zasięgu rzekotki drzewne występują przeważnie w dolinach rzecznych, w lasach mieszanych z licznymi kałużami i grzęzawiskami, a także w bujnie porośniętych ogrodach, gdzie są oczka wodne. Jako obszary rozrodcze rzekotki wybierają porośnięte roślinnością stawy i oczka wodne, a także spokojne zatoki. Pionowy zasięg rzekotek z reguły nie przekracza 600 m choć na południu wyjątkowo może dochodzić do 800m.

Tryb życia
Rzekotka drzewna jak sama nazwa mówi znakomicie się wspina i oprócz okresu godów oraz rozrodu przebywa wyżej bądź niżej wśród roślinności. Jest ona dostosowana do takiego trybu życia przez budowę ciała, jej palce są chwytne zaopatrzone na końcach w przylgi czepne. A grzbietobrzusznie spłaszczone ciało umożliwia przywarcie do podłoża. Pomimo małych i delikatnych tylnych nóg rzekotka dobrze skacze. W czasie dłuższego bezruchu przystosowuje kolor ciała do podłoża. Potrzebuje dużo światła, zwłaszcza młode osobniki. Zimują zagrzebane w ziemi blisko zbiorników wodnych. Zimowanie rozpoczyna się na przełomie września i października i trwa do przełomu marca i kwietnia.

Rozród
Po zimowaniu rzekotki wędrują do swoich zbiorników wodnych. Po przybyciu na miejsce rzekotki siedzą w wodzie wieczorem i w nocy a za dnia wygrzewają się w słońcu na brzegu zbiornika. Samce starają się po zapadnięciu nocy zainicjować na powierzchni chór. Rozstawiają się w odległości 3 metrów od siebie i wyznaczają głosem rewiry z których przepędzają inne samce. Przez to chór wzmacnia się i jest sygnałem dla przybywających samic a z drugiej strony pozostawia samicy wybór z którym samcem chce kopulować. W czasie kopulacji samiec przytrzymuje samicę w okolicach pasa biodowego. Nieduże kłęby skrzeku zawierają przeważnie około 1000 jaj. Kijanki są ciemnoszare pokryte złotymi cętkami. Przeobrażone młode rzekotki maja 12-16 mm długości i opuszczają wódę w pełni lata.
Pokarm
Chwytają małe latające owady, pająki i inne drobne stawonogi.

Opracowanie Red dragon